Britse wetenschappers hebben voor het eerst bewijs gevonden van plasticdeeltjes in diepzeedieren. Dat vissen in de wereldzeeën massaal plastic opslokken, was al geweten. Maar het wordt hoe langer hoe duidelijker hoe rampzalig groot de omvang van de milieuschade door plastic wel is.
Microplastics zijn plasticdeeltjes kleiner dan 5 millimeter. Die ontstaan onder andere door de afbraak van afval tot minuscule deeltjes, maar ook de kleine plasticbolletjes die gebruikt worden in cosmeticaproducten en wasmiddelen maken deel uit van de plasticberg in de oceanen. Het Environmental Audit Committee van het Britse parlement becijferde recent dat één enkele douche kan resulteren in 100.000 plasticdeeltjes die in de oceaan belanden.
Dat die deeltjes opgegeten worden door zeedieren, was al lang bewezen maar de ware omvang van het probleem wordt pas echt duidelijk na een nieuwe studie van de universiteiten van Bristol en Oxford, verschenen in Scientific Reports. De onderzoekers vonden microbolletjes in heremietkreeften, springkrabben en zeekomkommers in de Mid-Atlantische Oceaan en de Zuidwest-Indische Oceaan, op dieptes van 300 tot 1.800 meter.
Het is het eerste bewijs dat microplasticdeeltjes worden ingeslikt door dieren op zulke grote diepte. De onderzoekers vonden sporen van polyester, nylon en acryl. De deeltjes waren ongeveer even groot als ‘zeesneeuw’, een bezinksel van dierlijke en plantaardige resten waarmee vele diepzeedieren zich voeden.
De onderzoekers noemen de resultaten “alarmerend”. De plasticdeeltjes werden gevonden op duizenden kilometers van vervuilingsbronnen op het land, klinkt het. “Een duidelijk bewijs dat plasticvervuiling werkelijk de verste uiteindes van de aarde bereikt heeft.”
Bron: Vervuiling zit nu overal: ook allerdiepste zeedieren bevatten microplastics | Vervuiling | De Morgen
No responses yet